Тормош еле ныҡ ҡаҡһа, еңеү тосораҡ була.
Әсе тирең мул аҡһа, бал татлыраҡ тойола.
Күҙ йәштәрен күп түккән ысын күңелдән көлә.
Бер саҡ үлеп терелгән йәшәү ҡәҙерен белә.
Кисә булған юғалтыуға һин илама.
Хыялыңа бирелеп, онотолма.
Үткәндәргә көйөп, килер бәхет тиеп,
Бөгөнгөңдән ҡалып, һин отолма.
Бар һылыу ҙа тыумай сибәр булып.
Матурлыҡҡа өйрән батырҙан.
Төҫкә-башҡа һылыу булғандар ҙа
Уҙа алмай күңеле матурҙан.
Тормошто аңлаған ашыҡмай артабан.
Ҡыуана, ҡәҙерләп мәлдәрен ғүмерҙең:
Яуыуын ямғырҙың, иреүен ҡарҙарҙың,
Йоҡлауын сабыйҙың, доғаһын ҡарттарҙың.
Өндәшмәүең - алтын, ул — һиңә һаҡ.
Күп һөйләүең - үҙең өсөн тоҙаҡ.
Бик бәләкәй булһа ла кеше теле,
Тормош боҙорға ул һәләк елле.
Көслө һәм байыраҡтан көнләшмә һин,
Таң артынан барыбер кис етер.
Үтескә тип алғандай һаҡсыл тотон,
Бер һулыштай ҡыҫҡа был ғүмер.
Лилиә СӘЛИМГӘРӘЕВА тәржемәләре.