Үәт, ҡыҙыҡ!

– Атай, һин 20 йыл буйына алып барған эшеңде тамамланым һәм судта еңдем.

Атаһы:

– Алйот һин, улым. Мин ошо эште 20 йыл буйына һуҙып, һеҙҙең тамағығыҙҙы туйҙырҙым.

Ире ҡатынына:

– Ике яңылығым бар. Береһе – яҡшы, икенсеһе – насар. Насары: мин һинең аҡсаңды туҙҙырып бөтөрҙөм. Яҡшыһы: һин хәйерсе булһаң да, мин һине яратам.

Дуҫтар байрам итә.

– Марат, һин ишекте яптыңмы?

– Яптым.

-Йоҙаҡҡа бикләнеңме?

–Эйе.

– Егеттәр, Маратҡа бүтән һалмағыҙ, беҙ бит палаткала.

Танышыу хеҙмәтенә шылтыраталар.

– Алло, һеҙҙең менән танышырға мөмкинме?

– Әлбиттә. Үҙегеҙ менән таныштырығыҙ һуң.

– Мин тәпәшәк буйлы, тулы кәүҙәле, ҡырылмаған йөҙлө…

– Яҡуп, һинме ни был?

"Йәшлек" гәзитенән алынды.