«Аптырарһың, - тиҙәр уға,
Гөлдәй балаҫтар туҡый ул,
Яҙғы моңдар, таңғы нурҙар
Байрам булғас, бигерәк йәмле,
Йырҙар йырлап, бейей-бейей,
Ҡояш та түрҙә балҡый бит,
«Әсәй!» — тип телем асылған,
«Әсәй!» — тип юлға сығылған,
«Әсәй!» — тип бәхет табылған,
«Әсәй!» — тип урап ҡайтылған.
«Әсәй!» — тип төндә уянам,
«Әсәй!» — тип өндә ҡыуанам,
«Әсәй!» — тип йөрәк һыҙлаһа,
Ҡайтырмын бер, тип йыуанам…
«Әсәй!..» һүҙенән ҡойолған...
“Тор, үҫкәнем, ҡояш ҡалҡты,
Һин – берәү, ә икенсеһе –
- Үҫ, балам, үҫ тиҙерәк, - тип
Әсә күңелен диңгеҙ тиҙәр,
Һәр кемдең дә ҙур бәхеткә
Тыңлап ҡына йөрөнөң”, - ти.